Klamerki plastikowe Clanax 24 sztuki

Opis szczegółowy produktu

Klamerka do bielizny, spinacz do bielizny, klamerka do bielizny to niewielkie urządzenie techniczne służące do suszenia wypranego prania. Służy do tymczasowego zawieszania prania i innych tekstyliów na sznurku podczas suszenia. Zasadniczo występują dwa różne typy.

Klamerka do bielizny jest tak małą rzeczą, że właściciele suszarek elektrycznych mogą o niej ledwie pamiętać. To genialny pomysł, który pomimo licznych przeróbek, pozostał w swej istocie tym samym, prostym i eleganckim pomocnikiem domowym.

Ogłoszenie

Pierwsze drewniane kołki o odpowiednim kształcie przybyły z Anglii. Wykonywali je członkowie chrześcijańskiej sekty zwanej kwakrami, z jednego kawałka elastycznego drewna, zazwyczaj wierzby. Byli znani z bardzo prostego trybu życia, którego codzienne zajęcia polegały na rzemieślniczym wytwarzaniu trwałych drewnianych mebli i praktycznych przedmiotów gospodarstwa domowego, takich jak wieszaki na ubrania czy klamerki.

Kwakrzy różnili się od innych chrześcijan charyzmatycznym, wręcz gorączkowym sposobem wyrażania się duchowo, za co byli prześladowani w swoim kraju. Dlatego w 1774 r. opuścili Anglię i osiedlili się w Ameryce, gdzie kołek był używany w niezmienionej formie aż do 1832 r., kiedy to zarejestrowano pierwszy patent na kołek z drewnianą śrubą. Chociaż w praktyce nie okazało się to zbyt skuteczne, gdyż śruba pęczniała i traciła swoje właściwości pod wpływem wilgoci, minęło kolejne dwadzieścia jeden lat, zanim wybitny wynalazca z Vermont, David M. Smith, opatentował dwuczęściowy typ z metalową sprężyną.

Do 1887 roku Urząd Patentowy Stanów Zjednoczonych wydał kolejne 146 certyfikatów na różne modyfikacje szpilek, których konstrukcję udoskonalił do znanej nam dziś formy Solon E. Moore.

Wersja Moore'a miała tę zaletę, że łatwo ją było produkować masowo i dobrze trzymała się na żyłce nawet przy wietrze. Pierwsza „młynówka do produkcji kołków” powstała w Vermont, a ten mały pomocnik domowy zaczął być sprzedawany w dużych ilościach na całym świecie.

Ale po I wojnie światowej nadeszły gorsze czasy, gdy rynek został zalany towarami z Europy, a amerykańskie gospodynie domowe zaczęły preferować tańsze produkty szwedzkie, a w efekcie jeszcze tańsze towary importowane z Chin.

Krajowy przemysł klamerek do bielizny upadł, a krajowa „fabryka klamerek do bielizny” została zmuszona do przestawienia się na produkcję wyrobów z tworzyw sztucznych. Ostatnia amerykańska klamerka do bielizny zjechała z linii produkcyjnej w 2009 r., przy dużym zainteresowaniu mediów i żalu patriotów.

Przez sto pięćdziesiąt lat ten skromny, drewniany kołek przechodził wiele zmian, często ze względów czysto kosmetycznych. Przeżył wzloty i upadki, przetrwał boom na plastik i pojawienie się suszarek do ubrań. Jednak dzięki swej użyteczności przetrwało i cierpliwie czeka. Jego czas może powrócić i pogrzebać mit lat 50. XX wieku, że urządzenia elektryczne mogą przywrócić nam wolność. Być może nadejdzie czas, gdy suszenie prania na słońcu i świeżym powietrzu znów stanie się normą, a suszenie ubrań na sznurkach nie będzie już uważane za estetycznie nieestetyczne.